Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

"ΓΕΥΣΗ ΠΙΚΡΑΜΥΓΔΑΛΟΥ", του Μάνου Κοντολέοντος

 από την ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΑ ΡΑΠΤΗ

[...] Η Φαίδρα δε μιλά. “Φαίδρα... Είσαι εκεί;”
“Ναι.” “Σ'αγαπώ... Το κατάλαβες;” “Κι εγώ σ' αγαπώ.” Απ' έξω από το παράθυρο της Φαίδρας το φεγγάρι -γεναριάτικο ολόφωτο φεγγάρι- μπαινοβγαίνει μέσα στα σύννεφα. Βαριά σύννεφα. Θα ξαναβρέξει.  [...]

Η Φαίδρα και ο Οδυσσέας είναι και οι δύο κάπου στα δεκαοχτώ τους χρόνια. Φοιτητές. Εκείνη σπουδάζει θεατρολόγος, εκείνος μαθηματικά και μουσική. Η Φαίδρα είναι τύπος μοναχικός. Έχει όνειρα που αναρωτιέται εάν ποτέ θα πραγματοποιήσει. Ο Οδυσσέας είναι περισσότερο δυναμικός. Αλλά ένας ερωτικός δεσμός που τον τραυμάτισε τον κάνει να είναι κάπως διστακτικός στις σχέσεις του με τους άλλους. Η Φαίδρα και ο Οδυσσέας θα γνωριστούνε και θα ερωτευτούν ο ένας τον άλλο. Μια νέα σελίδα, λένε, ανοίγεται στη ζωή τους. Όμως δεν ξέρουν, δεν μπορεί να ξέρουν, ότι αυτή η νέα σελίδα δεν προορίζεται να περιγράψει τον ανώφελο έρωτα δύο νέων ανθρώπων, αλλά την τραγική ιστορία δύο θυμάτων του AIDS.

Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που καταγράφει τις ψυχολογικές διακυμάνσεις δύο νέων και των δικών τους, καθώς αντιμετωπίζουν την φοβερή ασθένεια του τέλους του εικοστού αιώνα.


“Όνειρο γλυκό που ξαφνικά γίνεται εφιάλτης.”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου