ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΥ ΑΠΘ

Από τον ΝΙΚΟ ΣΑΟΥΛΙΔΗ

(φωτογραφίες Θοδωρή Κλητσίδη)

Την Τρίτη 8 Μαρτίου του 2016, πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη εκδρομή του ΓΕΛ Μαυροθάλασσας στο τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ. Η... αποστολή, περιλάμβανε μαθητές της Α' και Β' λυκείου, όμως, αν και μαθητής της Γ' λυκείου, ήταν μια επίσκεψη που δεν μπορούσα να χάσω. Ούτε εγώ, ούτε οποιοσδήποτε αισθάνεται τούτο το αντικείμενο, όχι ως σχολικό μάθημα, αλλά ως τρόπος ζωής και αντίληψης του κόσμου.

Μετά από μια γρήγορη "εξερεύνηση" στους χώρους του πανεπιστημίου, χωρισμένοι σε 2 group, μεταβήκαμε στο εργαστήρι νανοτεχνολογίας. Εκεί, ο υπεύθυνος φυσικός ερευνητής, αφού μας παρουσίασε τα μηχανήματα που "κρύβονταν" προηγουμένως πίσω από μαύρες κουρτίνες, μακριά απ’ το φως, μας μίλησε για τη λειτουργία τους, καθώς και τις πρακτικές εφαρμογές της νανοτεχνολογίας. Αυτής της απίστευτης νέας τεχνολογίας, που βρίσκει εφαρμογή, από τη δημιουργία ανθεκτικών τρυπανιών, μέχρι την κατασκευή εύκαμπτων, φορητών φωτοβολταϊκών που θα χρησιμοποιούνται για τη φόρτιση μικρών συσκευών, όπως κινητά τηλέφωνα.

Στη συνέχεια, στο εργαστήριο πυρηνικής φυσικής, παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον την παρουσίαση του υπεύθυνου του τμήματος, στις χρήσεις και τις επιδράσεις, θετικές ή αρνητικές, της πυρηνικής τεχνολογίας και ενέργειας στο χθες, στο σήμερα και στο αύριο. Μια παρουσίαση με σπουδαίο περιεχόμενο, που δεν εντυπωσίασε όμως, καθώς οι περισσότεροι από μας θα προτιμούσαμε μια επίδειξη λειτουργίας των μηχανημάτων ανίχνευσης ραδιενέργειας, μηχανήματα που υπήρχαν άφθονα στην αίθουσα και μας προκαλούσαν να τα εξερευνήσουμε, με τα πάμπολλα λαμπάκια και τις μονοχρωμες μικρές οθόνες τους, που τρεμόπαιζαν "επιδεικτικά".

Με την ελπίδα λοιπόν για κάτι πιο ζωντανό, μεταβήκαμε στο αστεροσκοπείο. Και ευτυχώς, οι προσδοκίες μας δεν διαψεύσθηκαν...

Στην κορυφή των σκαλοπατιών, μας περίμενε μια φιλόξενη τεταρτοετής φοιτήτρια του φυσικού, έτοιμη να μας "μυήσει" στα βαθύτερα μυστήρια του σύμπαντος. Ο ενθουσιασμός της ήταν έκδηλος, καθώς μας μιλούσε για μακρινούς αστέρες και παγωμένους κομήτες που σιγά σιγά λιώνουν, αφήνοντας πίσω τους την χαρακτηριστική, θεαματική ουρά. Δυστυχώς τα σύννεφα δεν μας έκαναν το χατίρι, κρύβοντας καθώς περνούσαν μπροστά από τον ήλιο, τις γνωστές κηλίδες του. 

Το τηλεσκόπιο πάντως, κατασκευή του περασμένου αιώνα,  αν και σίγουρα δεν έμοιαζε με τα υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα που βλέπουμε στις ειδήσεις, ήταν γοητευτικό με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο, πλήρως εναρμονισμένο με το περιβάλλον του αστεροσκοπείου, με τα ξύλινα έπιπλα και τους σκονισμένους τόμους από παλιά βιβλία αστρονομίας... Καλοδιατηρημένο πάντως, και προσεγμένο, το κτήριο του αστεροσκοπείου, αν και δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το κτήριο που στεγάζει τη Σχολή Θετικών Επιστημών...

Αφού λοιπόν πρόθυμα απάντησε στις ερωτήσεις μας, η οικοδέσποινα φυσικός, μας αποχαιρέτησε. Λίγο πριν βγούμε όμως, τα μάτια μας έπεσαν πάνω σε αφίσες, που απεικόνιζαν θεματικές παραστάσεις από κάθε άκρη του σύμπαντος... Είχαν δε, κάτω κάτω, κάποια ψιλά γράμματα, και λογότυπα από ξένα πανεπιστήμια, που προέτρεπαν  τους νεαρούς φιλόδοξους αστρονόμους και κοσμολόγους, να ακολουθήσουν ένα από τα πολλά προγράμματα σπουδών που προσφέρουν. Δεν είναι κρίμα που, για να κυνηγήσει ένας νέος φυσικός το όνειρο του, πρέπει να ξενιτευτεί, με τις ευλογίες μάλιστα του ίδιου του ελληνικού πανεπιστημίου;

Αυτές οι σκέψεις πάντως δεν ήταν αρκετά δυνατές για να χαλάσουν την θετική εντύπωση μας από το αστεροσκοπείο. Με καλή διάθεση λοιπόν, λίγο ζαλισμένοι από το ταξίδι μας στο σύμπαν, κάπως πεινασμένοι λόγω της ώρας, και με την καθιερωμένη αναμνηστική φωτογραφία να έχει βγει στα σκαλιά του κτηρίου, επιστρέψαμε στο λεωφορείο μας…

Κάπως έτσι τελείωσε η επίσκεψη μας. Ίσως λίγο βαρετή για κάποιους, ενδιαφέρουσα όμως για άλλους. Η ενεργή παρουσία πάντως τόσο της κοπέλας στο αστεροσκοπείο, όσο και τόσων άλλων φοιτητών που διαπρέπουν λόγω του ζήλου τους για δουλειά, σε γεμίζει ελπίδα, καθώς καταφέρνουν όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να διαπρέψουν σε ένα περιβάλλον οικονομικού μαρασμού και κομματικού φανατισμού. Κόντρα στα σημεία των καιρών, και παρά τις όποιες δυσκολίες, αποτελούν παράδειγμα για όλους μας...