Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

Αλλαγή


Από την ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΑΟΥΛΙΔΟΥ


Ήταν πραγματικά απόφαση της τελευταίας στιγμής. Δεν ξέρω καν πως και γιατί το είχα σκεφτεί. Όμως το είχα πάρει απόφαση. Αμέσως και χωρίς να χάνω χρόνο έτρεξα στο δωμάτιό μου, πήρα ένα χάρακα και... μέτρησα το μήκος των μαλλιών μου! Μερικά ήταν ελάχιστα παραπάνω από 20 εκατοστά, άλλα ακριβώς 20. Σε κλάσματα δευτερολέπτου υπήρχε μέσα μου ένα αίσθημα χαράς και ανακούφισης, ενώ στο πρόσωπό μου υπήρχε ένα χαμόγελο. Την επόμενη κιόλας μέρα μίλησα στην μαμά μου και της είπα ότι ναι, θέλω να δωρίσω τα μαλλιά μου σε κάποιον που πραγματικά τα έχει ανάγκη! Η μαμά μου δεν πίστευε πως το ήθελα πραγματικά. Σκέφτηκε πως κάποια συζήτηση ίσως με επηρέασε, ή ότι κάποιος γνωστός το έκανε, αλλά όχι, το ήθελα!

Παρόλ’ αυτά, δεν έφερε καμία αντίρρηση και με βοήθησε να βρω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσα για αυτό. Τελικά είδαμε πως η οργάνωση “Donation Hair”, η οποία σύλλεγε μαλλιά για τη δημιουργία περουκών για τα παιδιά με καρκίνο, σταμάτησε επειδή μάζεψε ένα αρκετά ικανοποιητικό ποσό μαλλιών και δεν χρειαζόταν περισσότερα. Από τη μια χάρηκα που δεν υπήρξαν άλλα παιδιά με αυτή την ανάγκη, αλλά από την άλλη απογοητεύτηκα γιατί το ήθελα πραγματικά! Δεν το έβαλα κάτω. Έστειλα e-mail σε αυτή την οργάνωση δύο φορές, αλλά η απάντηση ήταν η ίδια. Ο νέος κύκλος δεν ξεκίνησε ακόμα και δεν υπήρχε ακριβή απάντηση για το αν γνωρίζουν περισσότερα. Όποτε έπρεπε να περιμένω μέχρι να υπάρξει κάποιο νέο. Περίμενα και περίμενα, ώσπου οι μέρες έγιναν μερικές εβδομάδες και καμία απάντηση.

Αποφάσισα λοιπόν να ψάξω κι’ άλλο. Μέχρι που β
ρήκα το “Άλμα Ζωής” - είναι μια οργάνωση που δημιουργεί περούκες για γυναίκες με καρκίνο – και σκέφτηκα να κινηθώ προς αυτή την κατεύθυνση. Βρήκα ένα κομμωτήριο, επικοινώνησα μέσω facebook και έτσι διευκρινίστηκαν κάποιες απορίες που είχα. Και... Απλά περίμενα. Τελικά το Σάββατο ήρθε πολύ γρήγορα. Εκείνο το πρωί καθώς είχα ξυπνήσει έβλεπα τα μαλλιά μου και σκεφτόμουν: “Είσαι σίγουρη;” Δεν ξέρω γιατί είχα αμφιβολίες εκείνη τη στιγμή. Το είχα πάρει όμως απόφαση!

Έτσι κι’ έγινε. Μετά το φροντιστήριο πήγαμε στο κομμωτήριο και αφού τα είπαμε λίγο έκατσα στην καρέκλα. Τότε σκέφτηκα: “Δεν υπάρχει επιστροφή τώρα.” Μου έκαναν δυο κοτσίδες, και... Χραατς!

Αυτή την ημέρα δεν θα την ξεχάσω ποτέ! Ένιωσα τόσο όμορφα! Ένιωσα ότι κάνω κάτι καλό, κάτι που θα βοηθήσει κάποιον ο οποίος έχει ανάγκη! Και το πιο σημαντικό, είναι ότι δεν το μετάνιωσα. Εξάλλου πάντα μου άρεσε να δίνω. Επιπλέον πραγματοποίησα την επιθυμία που είχα. Και μου έμεινε ένα όμορφο συναίσθημα. Ένα αίσθημα χαράς! Ήταν απλά υπέροχο...!

Αυτή λοιπόν ήταν η εμπειρία μου ως δότης μαλλιών σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν καθημερινά τον καρκίνο και που απλά, χρειάζονται μια στήριξη σε αυτόν το δύσκολο αγώνα τους! Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα του να προσφέρεις! Μάλιστα ένα πράγμα που θέλω να πω πριν κλείσω είναι το εξής: Να μην φοβάστε! Να τολμάτε να κάνετε πράγματα που θέλετε! Στο κάτω κάτω, αν δεν δοκιμάσεις πως θα μάθεις; Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας αυτή την όμορφη και αξέχαστη εμπειρία.

Παρασκευή 27 Απριλίου 2018

Anime boy fanart

Από την ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΑΟΥΛΙΔΟΥ (κείμενο και σχέδιο!)

Ταινία: My neighbour Totoro. 
Είδος: Anime 
Studio Ghibli



Δύο μικρά κορίτσια, η Satsuki και η μικρότερή της αδερφή Mei, μετακομίζουν με τον καθηγητή πατέρα τους σε ένα παλιό σπίτι στην εξοχή, κοντά στο νοσοκομείο που βρίσκεται η μητέρα τους. Εξερευνώντας το σπίτι, ανακαλύπτουν μαγικά πλάσματα και γίνονται φίλοι με ένα από τα μυστηριώδη πλάσματα του κοντινού δάσους, τον Totoro. Στο τέλος της ταινίας, τα κορίτσια ζητούν από αυτόν (αφού είναι μαγικό πλάσμα) να τις πάει να δουν την μητέρα τους και να βεβαιωθούν ότι είναι όντως καλά.

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018

Το τζιπ


Από τον ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ


Κάποιος αγοράζει πανάκριβο και ολοκαίνουργιο τζιπ. Το βράδυ το παρκάρει κάτω από το σπίτι του. Περνάει πιτσιρικάς, κοιτάει το τζιπ, τού 'ρχεται φαεινή ιδέα, βγάζει σουγιά και πλάι στην ένδειξη 4Χ4 χαράζει στη λαμαρίνα =16!
Το πρωί ο τύπος τραβάει τα μαλλιά του. Πάει στην αντιπροσωπεία, όπου δέχονται να του αλλάξουν το καπό, μια που δεν συμπλήρωσε ούτε μέρα που πήρε το αμάξι...
Το ίδιο βράδυ ξαναπερνάει ο πιτσιρικάς, βλέπει το 4Χ4 να αστράφτει πάλι, ξαναβγάζει το σουγιά και ξαναχαράζει στη λαμαρίνα =16. Το άλλο πρωί ο ιδιοκτήτης στα πρόθυρα εμφράγματος ξαναπάει στην αντιπροσωπεία.
- Κοιτάξτε κύριε, του λένε εκεί, δυστυχώς υπάρχουν πολλά τέτοια παλιόπαιδα και το ίδιο πρόβλημα το 'χουν κι άλλοι ιδιοκτήτες τζιπ. Για να μην κάνετε συνέχεια αυτή τη δουλειά λοιπόν, εμείς έχουμε φτιάξει μια πατέντα, όπου κολλάμε ένα μεταλλικό πλαίσιο πάνω στο πίσω καπό, το οποίο γράφει 4Χ4=16, με όμορφα καλλιτεχνικά γράμματα. Κι έτσι δεν έχουν πια τι να γράψουν και γλιτώνετε. Αν παρατηρήσετε θα δείτε πολλά τζιπ με αυτό το κόλπο. Τι λέτε;
Τι να πει... βάζει το μεταλλικό πλαίσιο με 4Χ4=16 και επιστρέφει σπίτι.
Το βραδύ περνάει ο πιτσιρικάς, βλέπει το 4Χ4=16 και προβληματίζεται. Ξύνει το κεφάλι για λίγο και τελικά βγάζει το σουγιά και χαράζει στο καπό ακριβώς από κάτω: ΣΩΣΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ!!!!!!

"ΠΡΙΝ ΕΡΘΕΙΣ ΕΣΥ", του Τζότζο Μόις

Από την ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗ


Το βιβλίο γράφτηκε από τον Τζότζο Μόις και έχει να κάνει με έναν τετραπληγικό τριανταπεντάρη τον Γουίλ Τρέινορ , πρώην πετυχημένο, ωραίο και πλούσιο άντρα, ο οποίος αποφασίζει να δώσει τέρμα στη ζωή του σε έξι μήνες καταφεύγοντας στη λύση της ευθανασίας σε ένα νοσοκομείο ειδικό για τέτοιες ανίατες περιπτώσεις. Η Λουίζα Κλαρκ είναι ένα επαρχιωκόριτσο δίχως ιδιαίτερα όνειρα αλλά με ιδιαίτερα σθεναρή προσωπικότητα που πιάνει δουλειά στο σπίτι του Γουίλ με προορισμό να πείσει τον ανάπηρο άντρα να μην υλοποιήσει την απόφασή του. Η συνάντηση των δύο ανθρώπων ενεργοποιεί μια πολύ ενδιαφέρουσα λογοτεχνικά ανάφλεξη όχι μόνο ερωτικής φύσης αλλά βαθιά ανθρώπινης ενώ ταυτόχρονα αναγκάζει τον αναγνώστη μέσα από μια παραδόξως εξαιρετικά περιπετειώδη αφήγηση, να προβληματιστεί πάνω στο δίλημμα της ευθανασίας

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2018

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ


Από τον ΤΑΣΟ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ

Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος (Π.Α.Ο.) είναι ελληνικός αθλητικός σύλλογος με έδρα την Αθήνα. Ιδρύθηκε το 1908, ενώ έμβλημά του αποτελεί το τριφύλλι, σύμβολο ισορροπίας, ενότητας και καλοτυχίας. Πρόκειται για ένα από τα δημοφιλέστερα ελληνικά σωματεία, τα αρχαιότερα αθλητικά στη χώρα και ταυτόχρονα τα πρώτα που με αφορμή την έλευση του ποδοσφαίρου σε αυτή ιδρύθηκαν από νεαρούς αθλητές –με εξέχουσα φυσιογνωμία το Γιώργο Καλαφάτη– που θέλησαν να ασχοληθούν και να διαδώσουν το καινούριο σπορ. Σύντομα επεκτάθηκε επίσης σε άλλα, ως πολυαθλητικός πλέον όμιλος και υπήρξε πρωτεργάτης της εισαγωγής στην Ελλάδα μιας σειράς αθλημάτων, καθώς αποτέλεσε τον πρώτο ή από τους πρώτους που καλλιέργησαν τα ποδόσφαιρο, πυγμαχία (το 1912), ξιφασκία (1912), βόλεϊ (1919), μπάσκετ (1919), πινγκ πονγκ (1924), χόκεϊ επί χόρτου (1927 ή 1928) και χάντμπολ (1929). Πρωτοστάτησε ακόμα στη διάδοση του γυναικείου μπάσκετ (η ομάδα του ήταν ο σκαπανέας), στίβου, πινγκ πονγκ, ποδοσφαίρου και ράγκμπι.

Έχοντας αναπτύξει κατά τη διάρκεια της ιστορίας του 30 αθλήματα συνολικά, σήμερα διατηρεί 22 τμήματα (μη συνυπολογισμένων των υποδομών) σε επίπεδο ερασιτεχνικό και επαγγελματικό (ανδρικά βόλεϊ, μπάσκετ, ποδόσφαιρο), 19 από τα οποία σε 17 ολυμπιακά αθλήματα. Το βόλεϊ ανδρών και γυναικών εδρεύουν στο κλειστό του Πανελλήνιου ΓΣ (Πεδίον του Άρεως), το πόλο στο Ιλίσιο κολυμβητήριο της ομώνυμης συνοικίας, το μπάσκετ ανδρών στο κλειστό του ΟΑΚΑ (Μαρούσι) και οι καταδύσεις, κολύμβηση, στίβος σε άλλες εγκαταστάσεις του ίδιου. Εκτός ορισμένων που δημιουργήθηκαν πρόσφατα, τα υπόλοιπα τμήματα έχουν ως έδρα την ιστορική του συλλόγου, το γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης στους Αμπελοκήπους του δήμου Αθηναίων.

Με εκατοντάδες τρόπαια στο ενεργητικό του, ο Παναθηναϊκός είναι από τα περισσότερο επιτυχημένα σωματεία σε εγχώριο επίπεδο, τόσο στα ομαδικά αθλήματα του βόλεϊ (το γυναικείο τμήμα κορυφαίο σε τίτλους πρωταθλητή έναντι των αντιπάλων του), μπάσκετ (αντίστοιχα το ανδρικό), ποδοσφαίρου, όσο και τα ατομικά με προεξάρχοντα τα τμήματα της ποδηλασίας (κορυφαίο σε δημόσιας οδού και πίστας ανδρών), πυγμαχία (επίσης), όπως και άρσης βαρών, καταδύσεων, κολύμβησης, ξιφασκίας, πινγκ πονγκ, σκοποβολής, στίβου και το ανενεργό πλέον για σκάκι. Στο διεθνές επίπεδο έχει κατακτήσει ένα Βαλκανικό κύπελλο ποδοσφαίρου ανδρών (1977), 6 πρωταθλήματα Ευρώπης (1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011) και ένα Διηπειρωτικό κύπελλο (1996) στο ανδρικό μπάσκετ. Ακόμα, πλήθος αθλητριών και αθλητών του κέρδισαν μετάλλια και διακρίσεις με τα εθνικά χρώματα, στεφόμενοι νικητές σε Βαλκανικούς, Μεσογειακούς και Ολυμπιακούς αγώνες, πρωταθλητές Ευρώπης και παγκόσμιοι.

Ειδικότερα, τα ανδρικά τμήματα μπάσκετ και ποδοσφαίρου έχουν διαγράψει εντυπωσιακές πορείες κατά τη διεθνή τους παρουσία. Το δεύτερο πρόκειται για το μοναδικό από την Ελλάδα που αφενός μετείχε σε τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών και του Διηπειρωτικού κυπέλλου το 1971, αφετέρου έχει αγωνιστεί στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της UEFA, συγκεκριμένα δε δυο φορές (1985 και 1996). Το μπάσκετ αποτελεί αντίστοιχα το πλέον επιτυχημένο από όλα τα ελληνικά, καθώς και τα περισσότερα της Ευρώπης κατακτώντας 6 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα γεγονός που το κατατάσσει στη τρίτη σχετική θέση (έπειτα τη Ρεάλ Μαδρίτης των 9 και τη ΤΣΣΚΑ Μόσχας) των 7, με το 2007 και το 2009 να πετυχαίνει τριπλ κράουν. Συνολικά, ο Παναθηναϊκός έχει προκριθεί 13 φορές σε τελικό αγώνα ή αγώνες διεθνών κυπέλλων ομαδικών αθλημάτων (με χρονολογική σειρά: ανδρικά ποδόσφαιρο 2, βόλεϊ 2, μπάσκετ 7 και γυναικείο βόλεϊ 2), ενώ άλλες δύο διεκδίκησε κάποιο διηπειρωτικό έπαθλο (ποδόσφαιρο το 1991, μπάσκετ το 1996 με επιτυχία).

Σε ατομικό επίπεδο, ξεχωρίζουν οι εξής διεθνείς διακρίσεις αθλητών: το ασημένιο του Κώστα Μυλωνά στο πιστόλι ταχύτητας κατά το Παγκόσμιο πρωτάθλημα σκοποβολής 1947, το ασημένιο στο άλμα επί κοντώ του Χρήστου Παπανικολάου κατά το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου 1966 και βασικά το παγκόσμιο ρεκόρ του το 1970 –μοναδικό για άνδρα αθλητή στην ιστορία του ελληνικού στίβου–, τα χρυσά του Λεωνίδα Σαμπάνη κατά τα Παγκόσμια πρωταθλήματα άρσης βαρών 1995, 1998 και κυρίως τα αργυρά του των Ολυμπιακών αγώνων 1996, 2000 και τέλος το χάλκινο μετάλλιο της Πηγής Δεβετζή στο τριπλούν κατά το Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου 2004, πεντέμισι μήνες πριν αναδειχθεί δεύτερη ολυμπιονίκης με την 7η τότε και 8η έως σήμερα καλύτερη επίδοση σε ανοικτό και κλειστό στίβο (που την κατατάσσει 4η κορυφαία όλων των εποχών στο αγώνισμα).

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ-ΠΑΟΚ, ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Από τον ΗΡΑΚΛΗ ΛΙΟΛΙΟ 


Χθες το βράδυ στη Νέα Σμύρνη αποδείχθηκε γι’ ακόμη μία φορά ποια είναι η καλύτερη Ελληνική ομάδα. Το ξέραμε βέβαια, απλά ήρθε και αυτός ο ημιτελικός κυπέλλου σε μία πολύ ιδιαίτερη στιγμή, να μας τονώσει την αίσθηση που είχαμε.


Ο ΠΑΟΚ έχει παίξει μπαλάρα  και άλλες φορές φέτος, απλά σε αυτό το χρονικό  σημείο, είχαν προκύψει κάποια θέματα που περιμέναμε να δούμε πώς και… αν θα τα ξεπεράσει.

Η ομάδα του Λουτσέσκου έδινε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι με έναν δυνατό αντίπαλο. Ο ΠΑΟΚ έπαιζε εκτός έδρας χωρίς τη συμπαράσταση του κόσμου του. Ο ΠΑΟΚ προέρχονταν από μία ψυχολογική δοκιμασία, ενώ ο Πανιώνιος έδινε τον αγώνα της χρονιάς και θεωρητικά είχε προετοιμαστεί καλύτερα.

Παρολ’ αυτά ο ΠΑΟΚ μπήκε στο γήπεδο και παρά το ότι έπαιζε χωρίς τον αναντικατάστατο Μάτος, έκανε ένα τρομακτικό πρώτο ημίχρονο. Η ομάδα του Λουτσέσκου κυριάρχησε σε  απίστευτο βαθμό, αφού πέρα από το 0-2 και τις φάσεις, αυτό το 18-82 κατοχής σε κάποια στιγμή κατά το ημίωρο, ήταν πραγματικά… απίστευτο.

Ομαδάρα, μπαλάρα, με πάθος, με συνδυασμούς, με αυτοματισμούς, με άπειρα κλεψίματα, με φάσεις, αλλά κυρίως με μεγάλο θυμό! Τσατισμένοι ήταν για τη χαρά του παιχνιδιού που τους στέρησαν την Κυριακή! Κάπως έτσι αντί να την «πληρώσει» ο Ολυμπιακός, την «πλήρωσε» ο Πανιώνιος! Και στην τελική…… Δεν χάνεις από τον ΠΑΟΚ μόνο αν… φύγεις από το γήπεδο!!!

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΣΚΑΡ ΓΚΑΡΘΙΑ


Από τον ΘΟΔΩΡΗ ΔΕΛΗΜΠΑΛΤΑ

Το πόρισμα για τον τραυματισμό του Γκαρθία συντάχθηκε από την ιατροδικαστή κ. Ζαγγελίδου και εστάλη στην Υποδιεύθυνση Αντιμετώπισης Βίας. Η Ελένη Ζαγγελίδου τοποθετήθηκε σχετικά στον τύπο λέγοντας ότι «μπορώ να σας επιβεβαιώσω ότι από την εξέταση που κάναμε διαπιστώνεται ύπαρξη σωματικής βλάβης, που πρέπει να μεσολαβήσουν κάποιες ημέρες για να αποκατασταθεί. Το δικό μας σκέλος δεν αφορά την διαδικασία του αγώνα υπό την έννοια του αθλητικού δικαίου αλλά το ποινικό δίκαιο. Μας ζητήθηκε αυτή η εξέταση που την κάναμε και αποστείλαμε τα ευρήματά της». Η κ. Ζαγγελίδου αναφέρει στην εξέταση που έκανε στις 26 Φλεβάρη ότι το εύρημα ήταν μία διακριτή κάκωση προσώπου (σ.σ. θλαστική εξοίδηση του άνω χείλους του στόματος αριστερά και επιπολής τραύμα του βλεννογόνου του άνω χείλους του στόματος αριστερά, σε έδαφος εξοίδησης / εκχύμωσης).

Επίσης αναφέρει άλγος κεφαλής, άλγος αυχένα και άλγος κροταφογναθικής άρθρωσης. Έφερε αυχενικό κηδεμόνα. Επίσης η αξονική αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης που έγινε στις 27 Φλεβάρη είχε εικόνα ήπιου ευθειασμού.

ΡΟΝΑΛΝΤΟ (Το φαινόμενο)


Από τον ΙΩΑΝΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Ο Ρονάλντο ήταν από τους καλύτερους επιθετικούς κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1990 καθώς και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Έχει κατακτήσει τρεις φορές το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς.
Ο Ρονάλντο έγινε γνωστός χάρη στην απίστευτη ικανότητα του να σκοράρει με χαρακτηριστική ευκολία. Δεν αποτελούσε όμως έναν απλό επιθετικό. Διέθετε γνωρίσματα που αρκούσαν για να θεωρηθεί ως ένας από τους καλύτερους σέντερ φορ που έχουν παίξει ποδόσφαιρο. Ήταν απίστευτα ταχύς με γερό κορμί, ένας φανταστικός συνδυασμός για επιθετικό. Η ικανότητα του να σκοράρει εκμεταλλευόμενος παράλληλα την εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση, του επέτρεψε να συνυφαίνει το θέαμα με την ουσία, γι´αυτό άλλωστε αγαπήθηκε πολύ από τους οπαδούς του ποδοσφαίρου γενικότερα και όχι μόνο των ομάδων στις οποίες αγωνίστηκε (Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν, Ίντερ).

ΓΟΥΙΛΙΑΝ


Από τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΡΑΠΕΤΣΑ

Ο Ιταλός κόουτς, δεν εμπιστεύθηκε όσο ίσως θα έπρεπε, τον ποδοσφαιριστή, στην πρώτη του χρονιά στον λονδρέζικο σύλλογο, αφού τον άφησε να ολοκληρώσει 90λεπτο αγώνα στα παιχνίδια προς την κατάκτηση του τίτλου της Premier League, μονάχα δύο φορές! «Ορισμένα πράγματα συμβαίνουν δίχως να μπορούμε να τα καταλάβουμε, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος έχει μια “αποστολή” για την οποία έρχεται στον κόσμο και η δική μου, αυτή τη στιγμή, είναι να βρίσκομαι στην Τσέλσι. Είτε είμαι στο αρχικό σχήμα, είτε στον πάγκο, είμαι στην Τσέλσι» δήλωσε ο Γουίλιαν που έχοντας αποδεχθεί το πεπρωμένο και την “αποστολή” του στο ζωή και το ποδόσφαιρο, άφησε σε δεύτερη μοίρα ακόμα και τη μάχη που έδωσε η μητέρα του με την επάρατη νόσο, για περίπου 3 χρόνια! Ο ίδιος, βέβαια, το κουβαλούσε μέσα του και απλά προσπαθούσε να την κάνει χαρούμενη και περήφανη, ακόμα κι αν εκείνη δεν μπορούσε ν' αντιληφθεί πολλά πράγματα. Ίσως ακόμα και το γεγονός πως δεν τον είχε δίπλα της σε μεγάλο διάστημα, δεν το καταλάβαινε. 
Τον Σεπτέμβρη του 2016, ο Γουίλιαν δημοσιοποίησε τον... Γολγοθά που ανέβαινε σε προσωπικό επίπεδο και την προσπάθεια της αγαπημένης του μητέρας να νικήσει τον καρκίνο, επί 2,5 χρόνια. Χημειοθεραπείες, επεμβάσεις, ένα κρεβάτι, πολύς πόνος... Ο Βραζιλιάνος, πρόσφερε τις υπηρεσίες του αδιάλλειπτα στην Τσέλσι και μάλιστα, έμαθε όντας σε... υπηρεσία, για τον χαμό της μητέρας του λίγους μήνες αφότου είχε κάνει γνωστή την μεγάλη της περιπέτεια. Έκτοτε, φυσικά, κάθε γκολ το αφιερώνει σ' εκείνη σηκώνοντας τα χέρια προς τον ουρανό και κλείνοντας τα μάτια για να της μιλήσει και να της πει πως ό,τι κάνει, στη ζωή του και το ποδόσφαιρο, το κάνει και για εκείνη.
 Έχει άριστη χημεία, εντός κι εκτός γηπέδου, με τον Εντέν Αζάρ. Με τον Βέλγο, έχουν γίνει πλέον αυτοκόλλητοι, με τον Γουίλιαν να έχει σκοράρει 7 φορές από ασίστ του καλού του φίλου, ο οποίος με τη σειρά του είχε προσφέρει μόλις 6 γκολ στον Φερνάντο Τόρες στη θητεία του στους «μπλε» και 5 τέρματα είχαν πετύχει χάρη σ' εκείνον οι Λάμπαρντ, Όσκαρ, Κόστα και Φάμπρεγας. Σε 28 αναμετρήσεις φέτος με τη φανέλα των Πρωταθλητών, ο διεθνής εξτρέμ έχει ολοκληρώσει έξι 90λεπτα και από τα 2.520 αγωνιστικά λεπτά, έχει συμμετοχή στα 1.321, που μεταφράζεται σε ένα ποσοστό του 50%! Ο Αντόνιο Κόντε μάλλον είναι τυχερός – τη δεδομένη χρονική στιγμή – που ο Γουίλιαν δεν έγινε ακόμα ένας από αυτούς που εμπιστεύεται ξανά στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο Ζοσέ Μουρίνιο. Ο Βραζιλιάνος χαίρει της εκτίμησης και του θαυμασμού του Πορτογάλου κόουτς από τη συνύπαρξή τους στην μπλε πλευρά του Λονδίνου και μάλιστα, ο νυν τεχνικός των «κόκκινων διαβόλων» παραδέχεται πως το καλοκαίρι του 2016, όταν και βρέθηκε στο «Ολντ Τράφορντ», προσπάθησε να πάρει τον ποδοσφαιριστή της Τσέλσι αλλά δεν τα κατάφερε. 
Στα τελευταία τρία παιχνίδια, ο «Γουίλι» έχει τέσσερα γκολ. Δύο απέναντι στη Χαλ για το Κύπελλο Αγγλίας με όμορφα τελειώματα κι από ένα πέτυχε κόντρα σε Μπαρτσελόνα (με... μπόνους δύο δοκάρια προτού σκοράρει) και Μαν. Γιουνάιτεντ.

Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018

"ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΗ ΡΙΓΕ ΠΙΤΖΑΜΑ"



Από την ΣΥΜΕΩΝΗ ΦΥΛΑΚΤΑΚΗ
The Boy in the Striped Pyjamas (2008)

Δεν ξέρω τι να πω πρώτα για αυτήν την ταινία • να μιλήσω για τη δυναμική στις σχέσεις των ηρώων , τη ρεαλιστική απόδοση των συναισθημάτων τους , την καταπληκτική ερμηνεία των ηθοποιών , την καλογραμμένη υπόθεση που σε κρατούσε με κομμένη την ανάσα μέχρι το τέλος ή την μουσική στις συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές που έστελνε ανατριχίλες σε ολόκληρο το κορμί;
       Σε γενικές γραμμές , κατά την άποψή μου , πρόκειται για μια ταινία αξιόλογη , συγκλονιστική , καθηλωτική μέχρι το τέλος , που θα έβλεπα και θα ξαναέβλεπα με την πρώτη ευκαιρία . Έχει μεν ένα άσχημο , σκληρό , σοκαριστικό και απάνθρωπο φινάλε , αλλά αποτυπώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις φρικαλεότητες που διέπραξαν οι Ναζί και το Ολοκαύτωμα των Εβραίων , γεγονότα που εννοούνται και λανθάνουν πίσω από τη φιλία των δύο παιδιών , του Μπρούνο και του Σμουλ . Βέβαια η αθωότητα του Μπρούνο δίνει στην ταινία μία πινελιά τραγικότητας , μιας και ο πρωταγωνιστής μας αγνοεί πολλά από όσα συμβαίνουν πίσω από την πλάτη του.
      Βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Τζον Μπόιν, η ιστορία εκτυλίσσεται την εποχή του Β' Παγκοσμίου πολέμου , όταν ο Χίτλερ και οι ομοϊδεάτες του προσδοκούσαν τη δημιουργία και εδραίωση του έθνους της Αρίας φυλής , στην οποία ανήκουν οι καθαρόαιμοι Γερμανοί,πατώντας πάντοτε επί πτωμάτων . Γενικά , η Αρία Φυλή θεωρούταν ανώτερη όλων των υπόλοιπων φυλών , οι οποίες απλώς όφειλαν να υποταχθούν στην ανωτερότητά της.
     Στο μεταξύ , ο Μπρούνο είναι ένα 8χρονο παιδάκι , γόνος ενός Ναζί , ο οποίος είναι διοικητής του γερμανικού στρατού και απόλυτα αφοσιωμένος στις ιδεολογίες που πρεσβεύει το φασιστικό καθεστώς . Ο Μπρούνο ζει στο Βερολίνο μαζί με την αδερφή , τη μητέρα και τον πατέρα του , όταν απροσδόκητα ο τελευταίος προάγεται και αναγκάζεται να μετακομίσει στην εξοχή δίπλα σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης , προφανώς το περιβόητο Άουσβιτς , που ως το μεγαλύτερο στρατόπεδο εξόντωσης του Τρίτου Ράιχ , έγινε σύμβολο για τις μαζικές δολοφονίες των εθνικοσοσιαλιστών και του Ολοκαυτώματος , και θύματά του υπήρξαν περίπου 6 εκατομμύρια άνθρωποι.
     Ο Μπρούνο βαριέται μόνος του στο νέο σπίτι και , έχοντας σαν παιδί σύμφυτη την ανάγκη για παιχνίδι , ψάχνει εναγωνίως να βρει άλλα παιδιά . Το μόνο που ανακαλύπτει μέσα από το παράθυρο του δωματίου του είναι ένα "αγρόκτημα" με παιδιά περίεργα , ντυμένα με πιτζάμες , λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι . Δεν ξέρει τι είναι , ρωτάει από δω και από εκεί , αλλά όλοι , αντί να του δώσουν μια ξεκάθαρη απάντηση , του απαγορεύουν να περάσει την πόρτα που οδηγεί στην πίσω αυλή . Φυσικά ένα παιδί ποτέ δεν υπακούει στις απαγορεύσεις , οι οποίες εκτός των άλλων τού εξάπτουν το ενδιαφέρον και το εξωθούν στην εξερεύνηση του άγνωστου . Άλλωστε , ως γνωστόν η περιέργεια είναι συνώνυμο της παιδικής ηλικίας κι ας λέμε πως η περιέργεια έφαγε τη γάτα . Δεν μπορείς να ζητάς από ένα παιδί να μείνει αδρανές τη στιγμή που βρίσκεται σε μια φάση που ανακαλύπτει τον κόσμο , έναν κόσμο που όλα του είναι άγνωστα.
      O Μπρούνο πάντως δεν τα παρατάει , συνεχίζει την αναζήτηση και παρά τις προειδοποιήσεις της μητέρας του περνά την πόρτα και μέσα από ένα δάσος φτάνει στο στρατόπεδο και συγκεκριμένα σε ένα σημείο , του οποίου η επιτήρηση είναι μάλλον όχι τόσο αυστηρή . Εκεί γνωρίζει ένα Εβραιόπουλο , τον Σμουλ, και μεταξύ τους αναπτύσσεται μία φιλία περίεργη , ιδιαίτερη , ξεχωριστή ! Ο Μπρούνο , αψηφώντας την αυστηρή πειθαρχία και τάξη που επιβάλλει ο πατέρας του στο σπίτι και τις πιθανές συνέπειες που μπορεί να έχουν οι αποδράσεις του στην πίσω αυλή , δε διστάζει να ξεπορτίσει προκειμένου να ταΐσει τον νηστικό και ταλαιπωρημένο φίλο του και να τηρήσει την υπόσχεση που του δίνει κάθε φορά ότι θα επιστρέψει να τον δει . Τα δύο παιδιά προσπαθούν να παίξουν με μία μπάλα , να μιλήσουν , να σχεδιάσουν με αισιοδοξία το μέλλον και να δώσουν μια εξήγηση στα παράξενα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στο στρατόπεδο , όπως είναι οι εξαφανίσεις των Εβραίων, συγκρατούμενων τού Σμουλ,και συγκεκριμένα των συγγενών του . Η προσπάθεια του τελευταίου εγχειρήματος βέβαια θα αποβεί μοιραία στο τέλος και για τα δύο παιδιά . Το μόνο που ίσως στο τέλος ελαφρύνει την ήδη ταραγμένη ψυχή μας είναι ότι τα παιδιά πέθαναν πιασμένα χέρι χέρι , νομίζοντας πως η όλη διαδικασία επρόκειτο για ένα απλό ντουζ και ότι ο Μπρούνο δεν έμαθε ποτέ πως ο πατέρας του είναι ένα κτήνος που δε δίστασε ούτε μία στιγμή να δολοφονήσει ανθρώπους στο βωμό της επεκτατικής πολιτικής της Γερμανίας και των εθνικιστικών-προς Θεού όχι εθνικών-συμφερόντων του Χίτλερ.
       Η φιλία των δύο παιδιών είναι ιδιαίτερη , γιατί: α ) ο Μπρούνο , παρά την προπαγανδιστική ενημέρωση του δασκάλου και τις όποιες αμφιβολίες στο πίσω μέρος του μυαλού του , συνεχίζει να κάνει παρέα με τον Σμουλ , β ) ο Σμουλ παραβλέπει τη βλακώδη κίνηση του Μπρούνο (αναλύεται στη συνέχεια) , η οποία είχε ως αποτέλεσμα να γρονθοκοπηθεί , και τον συγχωρεί και γ ) τέλος , η εν αγνοία πράξη αυτοθυσίας του Μπρούνο στην ύστατη προσπάθεια του να βοηθήσει τον φίλο του να βρει τον πατέρα του . Παρά τον φόβο που νιώθει μόλις πατάει το πόδι του στην καρδιά του στρατοπέδου , όπου είναι συγκεντρωμένοι όλοι οι Εβραίοι , δεν υποκύπτει αλλά όντας πιστός στον φίλο του , κρατάει την υπόσχεσή του και ακολουθεί τον Σμουλ στις καλύβες . Από εκεί ξαφνικά τούς μεταφέρουν στο θάλαμο αερίων , η φιλία τους επικυρώνεται με το σφίξιμο των χεριών και ο Μπρούνο συντροφεύει τον φίλο του στον θάνατο.
          Τα σημεία στα οποία πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή είναι 4 • το καθένα από αυτά είναι ξεχωριστό για τον δικό του λόγο . Πρώτα έχουμε την προπαγανδιστική συμπεριφορά εκ μέρους του δασκάλου. Ο πατέρας προσλαμβάνει ένα δάσκαλο να διδάξει τα παιδιά του , και προφανώς , όταν λέει να τα διδάξει εννοεί να τα μυήσει στη ναζιστική ιδεολογία , σύμφωνα με την οποία , δεν έχουν θέση στον κόσμο οι Εβραίοι , ενώ θεωρούνται "υπάνθρωποι" . Πιο συγκεκριμένα , η ιδεολογία αυτή ήταν έντονα διαποτισμένη από αντιλήψεις φυλετικών διακρίσεων και εθνικισμού . Παράλληλα , χαρακτηρίζεται από έντονη προπαγάνδα και , φυσικά , προσωπολατρία για τον Ηγέτη . Από την ιδεολογία αυτή επηρεάστηκε έντονα η αδερφή του Μπρούνο , αλλά , κατά την άποψή μου , όχι επειδή πίστευε απόλυτα σε αυτή αλλά επειδή ήθελε να εντυπωσιάσει και να προσελκύσει τον νεαρό αξιωματικό .
        Στο μάθημα ο δάσκαλος έβαλε στα παιδιά να διαβάσουν ένα κείμενο στο οποίο διαμονοποιείται "ο Εβραίος" • είναι απειλή για το γερμανικό κράτος , είναι κακός , απατεώνας , ύπουλος , επικίνδυνος . Ο Μπρούνο προσπαθεί να ταυτίσει τα λεγόμενα του βιβλίου με τη συμπεριφορά του Σμουλ απέναντι του , αλλά αδυνατεί να το κάνει . Παράλληλα , στην ταινία υπάρχει μία σκηνή , που έχουν μαζευτεί στρατιωτικοί και παρακολουθούν ένα ενημερωτικό-προπαγανδιστικό βίντεο , στο οποίο προβάλλονται εικόνες που τα στρατόπεδα είναι χώροι χαράς , διασκέδασης και δημιουργικού χρόνου για τους Εβραίους . Από αυτό διαφαίνεται η προπαγάνδα και η παραπληροφόρηση των Γερμανών πολιτών από την εξουσία . Στην παγίδα αυτή έπεσε και ο Μπρούνο που , μάλλον αφελώς , πίστεψε τα όσα έδειχνε το σποτ και η εμπιστοσύνη και αγάπη προς τον πατέρα του αποκαταστάθηκε . Το βίντεο αυτό καθησύχασε-δυστυχώς-τον Μπρούνο και εκθείασε τον πατέρα στα μάτια του μικρού παιδιού . Το παιδί δε δίστασε να αγκαλιάσει τον πατέρα του , αγνοώντας για ακόμη μία φορά το γεγονός πως οι ζωές των ανθρώπων που βρίσκονταν μέσα σε εκείνες τις ξύλινες καλύβες της κολάσεως διακυβεύονταν.
      Θα μπορούσαμε να πούμε , ακόμη, πως η εξέλιξη αυτή επηρέασε τη συμπεριφορά του Μπρούνο στην επόμενη σκηνή . Βρίσκει τον Σμουλ να καθαρίζει τα πιάτα και του προσφέρει ένα έδεσμα . Το πεινασμένο παιδί το δέχεται με χαρά και πλησμονή στα μάτια αλλά δε στέκεται τυχερό , αφού ορμάει στο δωμάτιο ο νεαρός αξιωματικός και το κατηγορεί για κλοπή . Στην προσπάθειά του να απολογηθεί λέει πως του το έδωσε ο Μπρούνο,το παιδί του σπιτιού,μα ο Μπρούνο αρνείται κατηγορηματικά πως τον γνωρίζει,με αποτέλεσμά ο Σμουλ να τιμωρηθεί σκληρά για το ατόπημα που τόλμησε να διαπράξει . Στην αίθουσα , όταν προβλήθηκε αυτή η σκηνή , ακούστηκαν πολλές φωνές αγανάκτησης , αποδοκιμασίας , ακόμη και βρισιές . Δεν πρέπει , όμως , να κατηγορούμε μόνο  το παιδί . Είναι λογικό να φοβήθηκε μπροστά στο μένος , τον θυμό και την άγρια συμπεριφορά του νεαρού αξιωματικού , ακόμη κι αν εκείνη τη στιγμή ξέχασε πως δεν υπήρχε περίπτωση να τον πειράξει ένας κατώτερος ιεραρχικά του πατέρα του . Ήξερε, όμως , και μάλλον υπολόγιζε εκείνη τη στιγμή πως ο πατέρας του θα τον τιμωρούσε και μάλιστα παραδειγματικά , οπότε επέλεξε να πει ψέματα . Μπορεί ακόμη και οι αμφιβολίες που του προκάλεσαν οι θεωρίες του δασκάλου για τους Εβραίους να αναδύθηκαν εκείνη τη στιγμή και να τον μπέρδεψαν . Σημασία , παρόλα αυτά , έχει η συγχώρεση του Σμουλ,δείγμα γνήσιας φιλίας και αρετή που λίγοι άνθρωποι διαθέτουν.
      Τέλος , συγκλονιστική είναι και η σκηνή που η μάνα κλαίει για τον αδικοχαμένο της γιο . Αλλά δεν κλαίει απλά...οδύρεται , σπαράζει . Θα μπορούσαμε να πούμε πως λυγίζει και ξεσπά μετά τα απανωτά χτυπήματα που δέχτηκε (αποκάλυψη της πραγματικής χρήσης των στρατοπέδων , του διοικητικού ρόλου του συζύγου της , θάνατος της πεθεράς της (;) , εξαφάνιση του γιου της και ο θάνατός του) . Πρόκειται για μία ιδιαίτερα ανατριχιαστική και έντονα φορτισμένη συναισθηματικά στιγμή με τη μουσική να κορυφώνει  την ένταση.

Πληροφορίες χρησιμοποιήθηκαν από τις εξής ιστοσελίδες:

 Τέτοιες ταινίες θα πρέπει να προβάλλονται πιο συχνά στα σχολεία . Σαν μαθητές και μελλοντικοί πολίτες-διαχειριστές των προβλημάτων αυτής της κοινωνίας οφείλουμε να είμαστε πλήρως ενημερωμένοι για την παγκόσμια ιστορία και ευαισθητοποιημένοι πάνω σε οικουμενικά θέματα.